Fotografie: Willem Hekkema
Regie: Willem Hekkema en Ben Zwaal
Ben Zwaal legt het fundament voor een gigantische stapel telefoonboeken die naar het hart van de zuidelijke scheiboog van de kooromgang reikt; één van de zeven beginacts, licht-punten in een vooral duistere kerk
photo © 2008 Willem Hekkema/Bewth

Fotografie: Willem Hekkema
Regie: Willem Hekkema en Ben Zwaal
deze foto van de Maria-kapel en het Snijderkoor is stellend geweest voor de aanpak van volgende Oude Kerk voorstellingen
photo © 2008 Willem Hekkema/Bewth

Fotografie: Willem Hekkema
Regie: Willem Hekkema en Ben Zwaal
‘Dan valt de tent voor de laatste keer. Iemand schuift een blad met koffie naar binnen [...] en dan gebeurt het. De tent gaat weer omhoog, en wat zien we? Op de plek waar even tevoren nog trechters dansten staat nu een identieke tent, die eveneens omhoog gaat, en vijftig mensen onthult, zittend op vijftig identieke stoelen. Er is, met andere woorden, een heel publiek
photo © 2008 Willem Hekkema/Bewth

Fotografie: Willem Hekkema
Regie: Willem Hekkema en Ben Zwaal
tijdens een lichtovergang van terug-trekkend schemerlamplicht naar een langzaam zichtbaar wordende kubus van licht, met man en paal/passer in haar centrum; muzikant Dr. Walter Jaffé, astronoom te Leiden, houdt een referaat over de roodverschuiving, dat de spreker op de voorgrond, bezig met een streng betoog over de kleurenleer van Goethe, doet verbleken
photo © 2008 Willem Hekkema/Bewth

Fotografie: Willem Hekkema
Regie: Willem Hekkema en Ben Zwaal
photo © 2008 Willem Hekkema/Bewth

Fotografie: Willem Hekkema
Regie: Willem Hekkema en Ben Zwaal
trekken een ingeschreven cirkel
photo © 2008 Willem Hekkema/Bewth

Fotografie: Willem Hekkema
Regie: Willem Hekkema en Ben Zwaal
’Tegen de tijd dat iedereen zich aardig verloren moet voelen in de koude, onvriendelijke en veel te grote kerk, wordt er onverwacht een klein toeschouwers-plekje onthuld in het middenschip. Als bij afspraak neemt men daarop vergenoegd plaats, ook vanwege de welkome dekens. Maar het kan nog knusser. Dat blijkt wanneer even later uit de hoogte een kegelvormige doeken fuik neerdaalt en het publiek precies insluit. De kille, kale en ongezellige ruimte is verkleind tot een intiem kamertje. Het zalige gevoel met z’n allen weer thuis te zijn, wordt nog versterkt doordat ons een prachtig gedicht wordt verteld, waarin alles even warm en klein tot petieterig toe is.’ (Hurkmans 1975) Het genoemde gedicht is ‘een kamer zoals een kamer’ van B. Zwaal (in 1986 verschenen in bos in ’t rot), op een band ingesproken door Loudi Nijhoff
photo © 2008 Willem Hekkema/Bewth

Fotografie: Willem Hekkema
Regie: Willem Hekkema en Ben Zwaal
photo © 2008 Willem Hekkema/Bewth

Fotografie: Willem Hekkema
Regie: Willem Hekkema en Ben Zwaal
Woon- en voorzieningencentrum voor mensen met een lichamelijke handicap
Architect: A. van Ancum, 1970
een tekst van Bertrand Russell over een mathematisch probleem is op band ingesproken door Lexa Klusman
photo © 2008 Willem Hekkema/Bewth

Fotografie: Willem Hekkema
Regie: Willem Hekkema en Ben Zwaal
Woon- en voorzieningencentrum voor mensen met een lichamelijke handicap
Architect: A. van Ancum, 1970
Carlus Koopman's brillenglazen reflecteren de lichtpunten in de centrale koepel photo © 2008 Willem Hekkema/Bewth

Fotografie: Willem Hekkema
Regie: Willem Hekkema en Ben Zwaal
De tunnel van karton waardoor de bezoeker vanuit de toren, enigszins gedesoriënteerd, de met kaasdoek afgeschoten zithoek in de kerk bereikt
photo © 2008 Willem Hekkema/Bewth

Fotografie: Willem Hekkema
Regie: Willem Hekkema en Ben Zwaal
Als het publiek gezeten is zal een licht-wisseling een vermoeden geven van de wereld buiten de tent. Het openschuiven van het voordoek geeft het publiek zicht in de diepte van de zuidelijke zijbeuk; vervolgens zal de kerk in zijn volle breedte open waaien door het wegschuiven van het rechterzijdoek. De kartonnen tunnel is inmiddels spoorloos van de kerkbodem verdwenen.
photo © 2008 Willem Hekkema/Bewth

Fotografie: Willem Hekkema
Regie: Willem Hekkema en Ben Zwaal
met de schermen, objecten van kaasdoek en bamboe, gemaakt door Bart Siebrecht
photo © 2008 Willem Hekkema/Bewth

Fotografie: Willem Hekkema
Regie: Willem Hekkema en Ben Zwaal
Carol Schade beklimt landtong van gevouwen karton gemaakt door Willem Hekkema
photo © 2008 Willem Hekkema/Bewth

Fotografie: Willem Hekkema
Regie: Willem Hekkema en Ben Zwaal
Gré Koerse verleidt het publiek om het diagonale spoor van uitgezette schemerlampen te betreden; aan het eind wachten koffie en uitgang, en een stapel karton
photo © 2008 Willem Hekkema/Bewth

Fotografie: Willem Hekkema
Regie: Willem Hekkema en Ben Zwaal
‘Meteen al aan het begin wordt het publiek het houvast ‘ik weet waar ik ben en waar ik moet gaan zitten’ ontnomen. Zo’n vijf bezoekers per keer mogen zich onder een zelf te dragen gondel als een veelpotige, maagdelijk bedekte processierups, langs een dwaalspoor binnen laten voeren.’ (Alkema 1976)
photo © 2008 Willem Hekkema/Bewth

Fotografie: Willem Hekkema
Regie: Willem Hekkema en Ben Zwaal
photo © 2008 Willem Hekkema/Bewth

Fotografie: Willem Hekkema
Regie: Willem Hekkema en Ben Zwaal
‘Een band van wit textiel over de hele breedte van de kerk wordt nauwkeurig belicht; twee actrices, slechts bedekt door een tent van gaas, bewegen zich langzaam over die strip naar elkaar. Het klinkt oversimpel, maar het werkt, in die middeleeuwse koele enorme ruimte, ontroerend.’ (Joppe 1976)
photo © 2008 Willem Hekkema/Bewth

Fotografie: Willem Hekkema
Regie: Willem Hekkema en Ben Zwaal
Victoria Varekamp en Gré Koerse nog voordat zij terzijde van de lichtloper stappen. Deze wordt aan twee zijden omhoog getrokken; de band van licht echter blijft liggen, om tenslotte door twee mannen met emmers water te worden ‘gedoofd’
photo © 2008 Willem Hekkema/Bewth